- repulsa
- rĕpulsa, ae [repello]
[st1]1 [-] échec (d'une candidature).
- repulsam accipere (ferre, referre) a populo : essuyer un échec auprès du peuple.
- aegre tulisse P. Rupilium fratris repulsam consulatus scriptum apud Fannium est, Cic. Tusc. 4 : on apprend, d'après ce qu'a écrit Fannius, que P. Rupilius supporta mal l'échec de son frère au consulat.
[st1]2 [-] échec, refus, affront.
- Liv. 37, 7, 4; Sen. Ir. 2, 6, 2; Apul. M. 10, p. 255, 35.
- deus 'elige!' ait 'nullam patiere repulsam', Ov. : choisis ! dit le dieu, tu n'essuieras aucun refus.
- sint tua vota licet secura repulsae, Ov. M. 12 : forme ton voeu sans avoir à craindre un refus.
* * *rĕpulsa, ae [repello] [st1]1 [-] échec (d'une candidature). - repulsam accipere (ferre, referre) a populo : essuyer un échec auprès du peuple. - aegre tulisse P. Rupilium fratris repulsam consulatus scriptum apud Fannium est, Cic. Tusc. 4 : on apprend, d'après ce qu'a écrit Fannius, que P. Rupilius supporta mal l'échec de son frère au consulat. [st1]2 [-] échec, refus, affront. - Liv. 37, 7, 4; Sen. Ir. 2, 6, 2; Apul. M. 10, p. 255, 35. - deus 'elige!' ait 'nullam patiere repulsam', Ov. : choisis ! dit le dieu, tu n'essuieras aucun refus. - sint tua vota licet secura repulsae, Ov. M. 12 : forme ton voeu sans avoir à craindre un refus.* * *Repulsa, repulsae. Refus. Dicimus Accipere repulsam, et Ferre repulsam. Cic. Estre refusé.\Post tres repulsas. Plin. iunior. Apres avoir esté trois fois refusé.\Grauior mihi morte repulsa est. Ouidius. J'aimeroye mieulx mourir, qu'estre refusé.\Pati repulsam. Ouid. Estre refusé.
Dictionarium latinogallicum. 1552.